แด่ท่านผู้ประเสริฐทั้งหลาย

ผมเกิดในยุคผู้ประเสริฐ ยุคที่ทุกคนไม่เท่าเทียม ยุคที่ผู้คนด้อยค่ากันอย่างไม่ไว้หน้า ถึงจะใช้ชีวิตอยู่ในยุคเส็งเคร็งนี้แต่ผมก็ไม่ได้ด้อยค่าของตัวเองหรอกนะแต่บางครั้งก็อดไม่ได้เหมือนกันนี่จริงไหม ก็คนรอบตัวมีแต่พวกที่เป็นเทพจุติลงมาเกิดกันทั้งนั้น ยิ่งใหญ่กันเสียเหลือเกิน

ผมใช้ชีวิตธรรมดาสามัญของผมอย่างเรียบง่าย แต่ก็ไม่รู้ว่ามันไปพลาดตรงขั้นตอนไหน ทุกเหตุการณ์ในชีวิตถึงได้กลายเป็นวิกฤตไปเสียหมด แต่ครั้งนี้ดูเหมือนจะหายนะกว่าครั้งไหน ๆ เพราะครั้งนี้มันจบลงที่อยู่ชายที่นั่งอยู่ตรงหน้าผมอยู่ ๆ หัวเขาก็ขาดไปเอง มันกระเด็นหลุดออกมากองอยู่กับพื้นข้าง ๆ ผมโดยที่ทุกคนบนโลกใบนี้คิดว่าผมเป็นคนทำ

“ไม่สิ หัวเขาขาดเองจริง ๆ นะผมไม่ได้ทำ คุณต้องเชื่อผมนะแค่คุณคนเดียวก็ยังดี”

นิยายเรื่องแรกของนักเขียนมือใหม่ ฝากติชมและเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ

ขอให้ค้นพบความสุขในทุกๆตัวอักษร  ผู้ประเสริฐอวยพร 

Charleenacharee เขียน

HiiroHiro วาด